Op onze regiments verjaardag heeft het Regiment Huzaren van Boreel een krans laten leggen op het ereveld Menteng Pulo te Jakarta.
Ter nagedachtenis aan en diep respect voor onze gevallenen in voormalig Nederlands Indië.
Hun offers zijn tijdloos en verdienen meer respect dan ze nu van de Staat der Nederlanden krijgen.
Sobats toen, Sobats nu en Sobats later. Sobats voor altijd. In diepe eerbied buigen we ons knie, ons hoofd en neigen we ons Standaard.
BOREEL
Tijdens onze 210e regimentsverjaardag, was onze regimentscommandant, kolonel Hans van Dalen, bij de najaarsactiviteit van het Regiment Huzaren van Boreel en heeft hij een kleine afscheidsreceptie gehouden ter gelegenheid van de dienstverlating van lkol Ben Doomernik.
Hij bedankte Ben voor jarenlange inzet als regimentsvrijwilliger.
Zo was Ben Doomernik een enthousiaste bezoeker van alle activiteiten van de Vereniging, was hij bestuurslid, regelde hij het samenstellen en drukken van ons lijfblad “De Verkenner” en organiseerde hij twee keer per jaar het voorjaars- en najaarsuitje.
Ook was en is hij actief voor de groep Indië-veteranen.
En niet in de laatste plaats was hij ook tijdens de recente uitzending van de RC naar Irak, plaatsvervangend Regiments Commandant en mocht aantreden bij diverse herdenkingen en ceremoniën. een drukke tijd, zo zei hij zelf… Hij verving de RC oa bij de opening van de expositie over George Maduro in Voorburg, de herdenkingen bij Ypenburg en Ede, Quatre Bras (B) en Amersfoort, bij Assen (treinongeval), Den Haag (NL-Indie onderzoek), de Boreel Motortoertocht, de uitreiking van Bronzen Fenneks aan Afghanistan veteranen, de Indie herdenking, en leidde ondertussen ook nog de “Vereniging Huzaren van Boreel” waar hij thans voorzitter van is naast zijn normale werkzaamheden bij het OOCL.
Als dank kreeg Ben Doomernik de Regiments legpenning in Zilver.
Ook mocht hij als multivoudig veteraan de nieuwe Veteranen COIN RHB (in zwaluwstaartvorm) in ontvangst nemen, net zoals een oude cavaleriesabel.
Ben blijft gelukkig ook na zijn gedwongen pensionering (hij wilde niet met pensioen) actief binnen ons Regiment.
Van de regimentsadjudant ontving Ben ook nog een RA-coin
foto’s: RC en RegimentsOog
Vandaag, op onze 210e regimentsverjaardag was de najaarsactiviteit van onze vereniging in het Waterlinie museum in Bunnik.
Onder begeleiding van twee, sorry drie (we hadden onze eigen mee), gidsen een mooi rondleiding gekregen.
Ook deze keer een mooi opkomst, veel bekenden.
Uiteraard werd uit volle borst het Boreellied gezongen voordat de dag ten einde kwam.
Foto’s: RegimentsOog
Als je Eskadronsadjudant bent bij een Brigade Verkenningseskadron heb je een voltijd baan waar je uren te komt om werkelijk alles op te kunnen pakken wat je graag zou willen. Wanneer je daarnaast ook nog de functie van regimentsadjudant vervult dan moet je agenda en planvaardigheid de flexibiliteit kennen van een nest elastiekjes.
Bij 42 BVE is in Oirschot een nieuw terras aangelegd en het leek de eskadronscommandant dan ook een uitstekend idee om hiermee namens zijn eenheid de onmetelijke waardering te uitten aan zijn EA en onze RA, om dit terras in de onmetelijkheid de naam van adjudant Johan de Jongh terras te geven.
Afgelopen vrijdag, 10 november werd dit werkelijkheid.
Klik hier voor de onthulling van het naambord.
Deze morgen had onze regimentscommandant kolonel Hans van Dalen de eer om postuum het mobilisatie oorlogskruis te mogen uitreiken aan de dochter van dhr. M. Muller uit Veenendaal. Huzaar Muller diende als paardenverzorger voor de oorlog bij 1RH en ging in 1932 met groot verlof. In 1939 als korporaal opnieuw onder de wapenen geroepen en in gedeeld bij de veterinaire dienst van 4RH. Die lag in mei 1940 toevallig in Rotterdam, waar hij dus de gevechten om Rotterdam meemaakte. Helaas overleefde hij de oorlog niet, want hij kwam later helaas bij een geallieerd bombardement tragisch om het leven. Een weduwe en klein kind achterlatend.
