Het jaar 2022 loopt ten einde en de feestdagen staan voor de deur. Het is een jaar dat we niet snel zullen vergeten. Een jaar waarin een einde kwam aan de COVID pandemie. Een jaar waarin een ongekende oorlog uitbrak tussen de Russische Federatie en Oekraïne. Een jaar waarin Nederland voor zware uitdagingen kwam te staan, zoals de stikstofcrisis, de vluchtelingencrisis, stijgende brandstofprijzen, grote inflatie en (helaas) een langzaam groeiende kloof tussen regering en volk. Een jaar met sportieve hoogtepunten en financiële dalen. Maar nog altijd is Nederland een welvarend land. Een land wat veel aankan, mits we maar geloof blijven houden, standvastigheid en doorzettingsvermogen tonen. Die laatste termen passen gelukkig uitstekend bij het Regiment Huzaren van Boreel.
Het was dan ook een bewogen jaar voor het regiment Huzaren van Boreel. Een jaar met uitzendingen van 42 BVE (CBMI, Irak) en 104 JVE (Compagnie in de West, Curaçao). Een jaar met een maand lang demonstratieve oefeningen van 11 BVE in Roemenië. Een jaar met belangrijke oefeningen en gereedstelling voor een missie aan de oostgrens van het NAVO-verdragsgebied voor 43 BVE. En laten we ook onze opleiders niet vergeten. Door zorg van onze RHB-instructeurs hebben onze Regimentseenheden dit jaar weer tientallen nieuwe verkenners mogen verwelkomen in de gelederen.
Ons Regiment is ook op andere terreinen actief geweest. We hebben deze zomer op een ponton in de Hofvijver eindelijk uit handen van de Koning het opschrift Uruzgan 2006-2010 mogen ontvangen. Iets waar we ontzettend trots op zijn. Verder hebben we samen met ons zusterregiment RHPCA een prachtige beëdigingsceremonie op het oude slagveld van Waterloo kunnen houden. Ook aan onze veteranen hebben we aandacht besteed met herdenkingen, kransleggingen en uitreikingen van twee series Bronzen Fenneks. Voor volgend jaar staan alweer twee momenten gepland dat we ook aan andere Afghanistan-veteranen van ons Regiment deze Bronzen Fenneks gaan uitreiken. Iets wat ze verdienen.
Ook onze gevallenen herdenken we. Tijdens de cavaleriedodenherdenking eind april. Tijdens de Indië-reünies en door tijdens de diverse diners momenten van stilte te houden ter nagedachtenis van onze gevallenen. Door jaarlijks een krans te laten leggen bij het ereveld in Menteng Pulo in Indonesië. Door korporaal1 Ronald Groen te gedenken die in 2007 in Afghanistan om het leven kwam. Onze gevallenen zullen we nooit vergeten. Dit jaar zijn er helaas ook weer Regimentsgenoten of familieleden van Regimentsgenoten overleden. Sommigen al op leeftijd, sommigen duidelijk te jong. Het overlijden maakt ons duidelijk dat wij slechts kwetsbare mensen zijn.
Ik wil graag deze kerstboodschap in het teken zetten van inzet. Inzet in diverse vormen. Inzet voor de familieleden, inzet voor onze naasten, inzet voor vrienden inzet voor kameraden, inzet voor veteranen, inzet voor de eenheid, inzet voor de krijgsmacht, inzet voor Nederland, inzet voor alle mensen om ons heen, maar vooral ook inzet voor onszelf. Inzet voor jezelf is ook belangrijk. Om jezelf rust te geven, wijsheid te geven, gezondheid te geven. Hierdoor wordt je namelijk een betere kameraad, een beter mens.
Als laatste wil ik namens het Regiment onze steun uitspreken aan onze landgenoten en Regimentsgenoten in diverse missiegebieden, waaronder overigens ditmaal ikzelf. Zij brengen persoonlijke offers voor vrede en veiligheid, ver van huis en gezin onder soms zware fysieke en psychische omstandigheden. Zij verdienen onze aandacht en onze steun.
Ik wens u allen een prettige en gezonde feestdagen toe en een voorspoedig 2023.
Rond de Standaard, voor het Regiment… BOREEL!
Erbil, 20 dec 2022
Kolonel J.A. van Dalen
RC RHB
