Op 17 mei hebben we alweer voor de 6e keer ’Bronzen Fenneks’ uitgereikt aan Afghanistan veteranen van het Regiment Huzaren van Boreel. Waarnemend regimentscommandant luitenant-kolonel Ben Doomernik reikte aan deelnemers van TFU 12, Force Protection en individuele Uruzgan gangers het kleinood uit dat zijn voor hun inzet en offers kregen.
Tijdens de uitreiking was er live verbinding met Erbil, Irak waar onze regimentscommandant, kolonel Hans van Dalen momenteel ingezet als Senior National Representative, de 25e CBMI-missie aan het afronden is.
De uitreiking vond dit keer plaats in Schaarsbergen, bij Echos Home De Landing. Na de formele uitreiking klonk het Boreellied luid uit alle kelen die met een glaasje Boreelbitter gesmeerd werden.
Er zijn nog enkele uitreikingen, waaronder die voor individuele uitzendingen, te gaan. Indien u hiervoor in aanmerking komt graag de volgende gegevens mailen naar de regimentsadjudant: JFN.d.Jongh@mindef.nl.
voorletters, naam, rang van destijds, inzeteenheid (bijv TFU 2, HQ RC(S), HQ ISAF, PRT 4, PSE 4 etc.) en periodes. *Indien het meerdere inzetten betreft graag dus meerdere sets inzetgegevens doorgeven.
Nadat de winnaars van Best Scout Competition, Gainey Cup genoten hebben van hun verlof werden zij vanochtend, 16 mei, door commandant 42BVE op appèl gewaardeerd voor hun bijzondere prestatie.
Dit was extra bijzonder want de waardering bestond niet alleen uit een financiële beloning, maar ook uit het voor het eerst belonen met de commanders coin 42BVE.
Het team wist voor het eerst in de geschiedenis als buitenlands team de prestigieuze Gainey Cup te winnen in Ft. Benning (USA). Een prestatie waar we als regiment natuurlijk beretrots op zijn! Lees meer over deze wedstrijd
Al denken we al enkele jaren dat het wel eens de laatste reünie geweest zal zijn, waren er toch vandaag weer 21 Indieveteranen met echtgenote, kinderen of kleinkinderen aanwezig.
De mannen, waarvan de meeste rond de 95 jaar zijn, hebben er vaak een flinke reis voor over om deze- voor hen bijzondere- dag mee te maken.
De ontvangst zoals gewoonlijk met koffie en gebak was weer een goede start om gezellig met elkaar om de tafel te gaan.
Van de meeste eskadrons zijn er maar enkelen die de reis nog kunnen maken, maar eenmaal met sobats bij elkaar komen de verhalen weer snel.
Even na 12 uur verplaatsten we naar het Cavaleriemonument, waarvoor dankbaar gebruik werd gemaakt van de pendelbusjes.
Lkol (bd) Meino Jongma trad op als paradecommandant en na een korte uitleg van de ceremonie, liet hij de wnd RC Lkol Ben Doomernik intreden. Kort daarna begon het flink te regenen en het hield niet meer op. Maar ook deze Verkenners lieten zich niet uit het veld slaan. De waarnemend regimentscommandant heette iedereen van harte welkom in zijn speech.
Veteraan Gerard van der Lee hield een korte speech en ondergetekende las het volgende gedicht voor:
Klik voor vergroting
‘Eens waren jullie dichtbij, nu lijken jullie ver weg, Jullie die onze dagen en onze wegen deelden. Maar ergens zijn jullie dichterbij dan ooit. Want in de stilte die jullie nu omgeeft, komt, als wij luisteren. Meer dan ooit tot leven alles wat jullie ooit voor ons zijn geweest, Alles wat jullie ooit tot ons hebben gezegd. En zo blijven jullie in alles wat we ooit van jullie ervaren en begrepen hebben, Onvergeten in herinnering met ons meegaan’.
Vervolgens werden de vele namen van de omgekomen sobats één voor één genoemd, gevolgd door een minuut stilte.
De krans werd gelegd door de heren Ausma en Velema.
Helaas deed de geluidsinstallatie het niet, waardoor het Wilhelmus niet kon klinken, maar het Boreellied werd uit volle borst gezongen. Hierna konden allen langs de plaquettes defileren. Er werden witte anjers uitgereikt aan de veteranen om bij hun ‘eigen’ plaquette te leggen. Ook familieleden legden bloemen.
Terug in de warme kantine met een borrel, een hapje en later de Blauwe Hap in het restaurant, deden de gesprekken weer gezellig terugkomen. Dit alles maakte deze dag weer tot een bijzonder gebeuren.
Velen beloofden, ondanks hun hoge leeftijd, volgend jaar weer te komen. ‘Eens Huzaar, altijd Huzaar’. Boreel!
Vandaag 10 mei nam luitenant-kolonel Ben Doomernik namens de regimentscommandant samen met de regimentscommandant prinses Catharina Amalia, Corstiaan de Haan, deel aan de herdenking (video) van de slag om de residentie. Ons regiment nam 84 jaar geleden deel met onder andere het 3e Eskadron Pantserwagens bij het verdedigen van vliegkamp Ypenburg in de meidagen van 1940.
Postuum werden er heden, door ridder MWO majoor Marco Kroon en luitenant-kolonel Ben Doomernik, aan de nabestaanden van twee regimentsgenoten een mobilisatie oorlogskruis uitgereikt. Deze onderscheidingen hebben zij verdiend tijdens de strijd rond de Grebbelinie waarbij het 4e Regiment Huzaren (4RH) dat toen als vertragend element werd ingezet.
De uitreiking (video op: 31’10”) Het betrof vandaag de korporaal Jan Tiemersma die op 1-2-1932 werd ingelijfd bij het 4e half Regiment Huzaren en later bij de algehele mobilisatie in augustus 1939 opgeroepen en ingedeeld bij het toen weer volwaardig geworden 4e Regiment Huzaren. De Huzaar Johannes van Ede, op 4-10-1933 bij het 1e half Regiment en na algehele mobilisatie opgeroepen en ingedeeld bij het; 4e Regiment Huzaren, 4e Eskadron Wielrijders. Beiden hadden niet eerder de versierselen toegekend gekregen.
Vandaag is met een delegatie van 11 BVE ook een bloemstuk gelegd namens het Regiment Huzaren van Boreel gelegd bij het monument ter nagedachtenis aan de gesneuvelde huzaren bij Juffrouw Tok (Herberg de Zuid Ginkel).
Ook namens RHPCA de nabestaanden en de gemeente Ede zijn bloemstukken neergelegd. In 2025 wil men een grotere herdenking houden.
Op 10 mei 1940 vielen de Duitsers Nederland binnen. De Veluwe wordt verdedigd door het 4e Regiment Huzaren dat is gelegerd in Ede. Men verwacht dat de vijand vanuit Oosterbeek zal oprukken over de N224. Er wordt een eskadron gestuurd om deze toegang naar Ede te verdedigen. Maar de druk is groot. Er is veel vijandelijk vuur en het is duidelijk dat de Duitsers snel en goed bewapend zijn.
Op een gegeven moment wordt een groot deel van het eskadron terug geroepen. Slechts vier mannen blijven achter bij Juffrouw Tok. Drie van de Huzaren, kornet Graaf Van Limburg Stirum, korporaal Bonkerk en huzaar Dijkerssneuvelen, gedood door de vijand. Slechts één, Kuperus, overleeft het door de alerte reactie van de toenmalige eigenaar van herberg de Zuid Ginkel nu Juffrouw Tok. De eerste slachtoffers op Edes grondgebied van de Tweede Wereldoorlog zijn gevallen.
klik voor vergroting
Markante plek
De herdenking vond plaats op eenmarkante plek. Dé plek waar de oorlog begon voor Ede, de plek waar in september 1944 meer dan 2000 para’s landden op de Ginkelse Heide en waar op 17 april 1945 de bevrijders, de Britse infanterie divisie Polar Bears, richting Ede trok.
“Onze Appel”
Op deze dag gedenken we ook onze oud huzaar Klaas Appel die op 28 februari 2022 op 101 ½ jarige leeftijd in zijn woonplaats Enkhuizen overleed. Huzaar Appel was een van de laatste veteranen van deze slag toen Klaas diende bij het Derde Eskadron Pantserwagens en was ingedeeld bij de verdediging van Ypenburg. Met zijn eenheid heeft hij Duitse parachutisten bestreden, iets waarover hij vol vuur kun vertellen. Hij was een trouw bezoeker van de jaarlijkse herdenking van de Slag om de Residentie op het Ilsy Plantsoen in Ypenburg en aldaar ook een markante persoonlijkheid. Hij was trots op zijn huzarenidentiteit en voelde zich verbonden met de jonge huzaren (zowel verkenners als tankers) van deze tijd. Met zijn heengaan verloren we als regiment één van onze laatste WO II veteranen.
Huzaar Klaas Appel †
Herdenking Den Haag
Op 10 mei werden op verschillende plaatsen in Den Haag speciaal de gevallen Nederlandse militairen in de Slag om de Residentie herdacht, die begon met de Duitse luchtaanval in de nacht van 10 mei 1940. Dit gevecht om de regeringszetel is door de Duitste invaller verloren en heeft hij met zware verliezen moeten bekopen. In de Militaire Erehof op de Algemene Begraafplaats liggen 167 gesneuvelde Nederlandse verdedigers. Zij werden vandaag herdacht door hun nabestaanden, met eerbetoon van of namens het Haagse Gemeentebestuur, de Gouverneur der Residentie, de commandanten der Krijgsmachtdelen en de commandanten van het Garderegiment Grenadiers en Jagers, het Regiment Limburgse Jagers en de Huzarenregimenten “Prinses Catharina-Amalia” en “Boreel”. Door de deelname van scholieren van het Vrijzinnig Christelijk Lyceum en padvinders van Waterscoutinggroep “De Vliegende Hollander” werd het verhaal van de succesvolle verdediging van Den Haag en de gebrachte offers voor onze vrijheid doorgegeven aan de jongste generaties. De dag werd afgesloten met het traditionele Slag om de Residentie-concert in de Kloosterkerk.
De Minister van Defensie Kasja Ollongren heeft de nieuwe naam van het Forward Operating Base op Wacao onthuld.
De vooruitgeschoven post op het militaire oefenterrein op Curaçao is vernoemd naar de oorlogs-verzetsheld George Maduro. Hij was een moedige Curaçaose-Nederlandse oorlogsheld die zijn leven gaf voor de vrijheid van het Koninkrijk der Nederlanden.
In het bijzijn van de nabestaanden van George Maduro, de Gouverneur en de Minister President van Curaçao onthulde de Minister de officiële naam.
Voorafgaand aan de onthulling kreeg de Minister een rondleiding op Wacao van de Compagnie in de West, momenteel de Bravo compagnie van 11 Luchtmobiele Brigade. Op Wacao is eerder in 2018 het oefendorp Camp Dovale vernoemd naar een Amerikaanse- Curaçaose oorlogsheld Rudy Dovale.
Bron: Defensie Caribisch gebied
In 1939 wordt Maduro benoemd tot reserve-tweede luitenant bij de het regiment Huzaren van Boreel. Bij het uitbreken van de oorlog krijgt hij opdracht om Buitenplaats Dorrepaal (toen Villa Leeuwenbergh genoemd) te heroveren op de Duitsers.
Hoewel hij slechts een handvol soldaten bij zich had, wist Maduro met een list de Duitse soldaten te doen geloven dat er een grote groep soldaten buiten stond. De gelegerde soldaten in het landgoed gaven zich over aan Maduro en werden gevangen genomen.
Nederland moest zich al vrij snel overgeven na de invasie, maar onder andere de actie van Maduro maakte het mogelijk dat Den Haag niet gelijk ingenomen kon worden. Het gaf ook de regering en de koninklijke familie voldoende tijd om het land uit te komen. Door zijn actie kreeg George Maduro postuum de Ridder 4e klasse der Militaire Willems-Orde toegekend.
Onlangs was er een expositie in Den Haag over Maduro.
