Luitenant-kolonel bd. Arie Rens
In 1983 werd begonnen met de realisatie van het project tankvervanging en daaraan gekoppeld de ingrijpende reorganisatie van de tank- en verkenningseenheden. Uit de organisatie verdwenen de Centurion, de Leopard I en de AMX-13. In plaats daarvan kwamen de Leopard II en de Leopard I-V.
De zes tankbataljons van de drie pantserbrigades kregen 52 tanks. Drie eskadrons met vier peloton van vier tanks en een staftank. Ook de bataljonscommandant had een tank. Daarvan werden 41 en 43 Tankbataljon in Bergen-Hohne en Langemanshof geheel paraat. 11 Tankbataljon Leopard-1V in Oirschot had een eskadron KV (klein verlof).
De andere zes tankbataljons van de zes pantserinfanteriebrigades kregen elk 61 tanks, twee eskadron met vier pelotons met vier tanks en een staftank. En twee eskadrons met drie pelotons met vier tanks en een staftank. Ook deze bataljons hadden een tank voor de bataljonscommandant. Hiervan waren 59 en 101 Tankbataljon in ’t Harde en Soesterberg met twee eskadrons paraat, een eskadron KV en een eskadron mobilisabel.
Bij de verkenningseenheden werden de zelfstandige verkenningseskadrons (ZVE) van de brigades, vijf paraat en vier mobilisabel, gereduceerd tot zes brigade verkenningspelotons (BVP) paraat en drie mobilisabel. Zo’n peloton bestond uit drie verkenningsploegen à twee M113 C&V, één M113A1 met een gevechtsveldbewakingsradar ZB 298, een landrover 3⁄4 ton en een motorfiets. Totale sterkte was 28 man. Van de verkenningsploegen was er één met Klein Verlof (KV). Alleen 41 BVP werd in 1988 op oorlogssterkte gebracht.
Probleem met deze BVP’n was dat het soms het enige cavalerie-onderdeel was in de kazerne. De onervaren (dienstplichtig) kornet pelotonscommandant werd dan meteen in het diepe gegooid. De BVP’n werden ook vaak misbruikt als oefenvijand of (nog erger) voor doelpresentatie.
Ook 53 Licht Verkenningsbataljon en 32 Licht Verkenningseskadron werden opgeheven. Ten behoeve van het Nationaal Territoriaal Commando bevonden zich nu nog vier gemotoriseerde verkenningseenheden in de organisatie, namelijk 301, 302, 303 en 304 Licht Verkenningseskadron.
Enige artikelen over de ontwikkeling van de Nederlandse Cavalerieverkenning:
